Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Είναι άξιος επαίνου ο Γιάννης Ζουγανέλης.



Είναι πολύ ενθαρρυντικό που γνήσιοι αριστεροί, όπως ο Γιάννης Ζουγανέλης, παίρνει το θάρρος και δημόσια λέει αυτά που κάθε πλήρεις πνευματικά Έλληνες πρέπει να λέει, ναι είμαστε πατριώτες, ναι αγαπάμε την πατρίδα μας, την πατρίδα των παππούδων μας και των παιδιών μας.
Αλήθεια, μπορεί να αγαπά την πατρίδα του ο Γερμανός, ο Τούρκος, ο Ρώσος, και δεν μπορούμε εμείς;

Στο κάτω κάτω, αν μια πατρίδα ανά τον κόσμο έχει προσφέρει στις άλλες πατρίδες, αυτή είναι η ....
δική μας πατρίδα.
Μπορεί ο έλληνας, ο απόγονος του Αριστοτέλη, του Πλάτωνα του Μέγα Αλεξάνδρου, να μην αγαπά τον τόπο του, την ιστορία του, το παρελθόν του; Ρωτάω μπορεί, έχει αυτό το δικαίωμα;
Εγώ λέω όχι.
Μόνο ένας υβριστής, ένας χαμερπείς χαμαιλέοντας, άσκεφτος μπορεί να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα και να μην αισθάνεται ιερή υποχρέωση και σεβασμό για αυτήν την πατρίδα.
Πολλές φορές σκέφτομαι μήπως αυτοί που δεν είναι πατριώτες, είναι άτομα τα οποία απλά δεν έχουν το θάρρος την δύναμη να σηκώσουν στην πλάτη τους, όλη αυτή την μοναδική και παγκοσμίως αναγνωρισμένη ιστορία. Γιατί, για να λέμε την αλήθεια, είναι ντροπή να έχεις πατέρα έναν δάσκαλο πχ και εσύ να μην έμαθες να γράφεις. Θέλω να πω ότι μάλλον η αυτοπαραδοχεί ότι δεν είμαστε άξιοι να λεγόμαστε Έλληνες, μας οδηγεί στο μίσος για την Ελλάδα.
Όπως και να είναι τα πράγματα, το ξέσπασμα, υπέρ της πατρίδας, του αξιόλογου και αγαπητού Γιάννη Ζουγανέλη εγώ το βρίσκω 100% σωστό, εύχομαι να γίνουμε πολλοί.
Γιατί, πως να το κάνω ρε μάγκες, δεν γουστάρω να βλέπω τους Έλληνες να φορούν καπέλα ή μπουφάν με την Αγγλική την Αμερικάνικη, την Καναδική σημαία, και αν κάποιος φορά καπέλο με την ελληνική, αυτός είναι κακός πατριδοκάπηλος.
Ρε μάγκες, δεν μου πάει, πως να γίνει ρε φίλε Ζουγανέλη, δεν μου πάει.
Σε ευχαριστώ που εξέφρασες, αυτό που αισθάνομαι. Είμαι πατριώτης. Καλός, κακός, πράσινος, κόκκινος, μπλε, βρώμικος, καθαρός, όπως γουστάρω, όμως είμαι Έλληνας πατριώτης, αγαπώ την Ελλάδα, και αν όπου υπάρχει αγάπη υπάρχει και δημιουργία, όπως λένε οι σοφοί, μπορεί και εγώ κάτι να δημιουργήσω για την Ελλάδα.
Χωρίς αγάπη, υπάρχει δημιουργία και προστασία; Για να προστατεύσεις κάτι, πρέπει πρώτα να το αγαπάς.
Μήπως σκόπιμα μας εκπαίδευσαν να μην αγαπάμε την πατρίδα, για να μας την κλέψουν; Λέω. Μήπως.

Μπράβο Γιάννη Ζουγανέλη.

ΠΗΓΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου