Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ, ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ





Το 1821 μια χούφτα ανθρώπων τα έβαλε με την, παντοδύναμη τότε, Οθωμανική αυτοκρατορία, διεκδικώντας μια καλύτερη και ελεύθερη ζωή. Στην πορεία για την απελευθέρωση από τους Τούρκους βρήκε πολλούς εχθρούς, όπως τον ανώτερο κλήρο, τους Κοτζαμπάσηδες και τους Προεστούς. Οι πρώτοι που ξεκίνησαν να αντιστέκονται στον Οθωμανικό – φεουδαρχικό ζυγό, χαρακτηρίστηκαν τρελοί και ονειροπόλοι, αφού κανείς δεν πίστευε ότι οι «ραγιάδες» θα κέρδιζαν, Η ιστορία όμως τους δικαίωσε…
Σήμερα, σχεδόν 2 αιώνες μετά, είναι κοινό μυστικό ότι ως χώρα, παρόλο που κάθε χρόνο τιμάμε με παρελάσεις τους ήρωες του 1821, έχουμε ξεχάσει ποιοι ήταν και πόσο πρόσφεραν για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι. Αυτό δεν είναι τυχαίο, αφού κάποιοι φρόντισαν επιμελώς να χάσουμε την ιστορική μας μνήμη. Για παράδειγμα, όλοι ξέρουμε ότι η Μαντώ Μαυρογένους αφιέρωσε τη ζωή και την περιουσία της, στον πόλεμο ενάντια στον Τουρκικό ζυγό, μάλιστα την τιμάμε με λαμπαδηφορίες και δώσαμε το όνομά της στην κεντρική πλατεία. Λίγοι όμως γνωρίζουν ότι προδόθηκε από το μετέπειτα Ελληνικό Κράτος και πέθανε φτωχή και κυνηγημένη στο νησί μας. Παρόμοια τύχη είχαν και πολλοί άλλοι ήρωες του 21 όπως ο Κολοκοτρώνης, η Μπουμπουλίνα, ο Νικηταράς και άλλοι. Η ιστορία μάλιστα επαναλήφθηκε και μετά από ένα σχεδόν αιώνα, όπου το επίσημο κράτος τιμώρησε τους αγωνιστές που πολέμησαν τους Γερμανούς κατακτητές και έδιωξαν την ναζιστική κατοχή από την χώρα, αφού μετά την απελευθέρωση, τους επιφύλαξε βασανιστήρια, εκτελέσεις και εξορίες.
Έτσι, παρόλο που η ελληνική ιστορία έχει να μας διδάξει πολλά επιτυχημένα παραδείγματα αντίστασης σε παντοδύναμες αυτοκρατορίες, κατακτητές και χούντες, προσπαθούν να μας πείσουν στο σήμερα, που συνεχίζουν να μας κλέβουν τη ζωή και την ελευθερία, ότι πρέπει να κάνουμε υπομονή και να σκύψουμε το κεφάλι.
Γνωρίζουμε ότι σε όλες τις δύσκολες στιγμές της χώρας μας, πολλοί συνεργάστηκαν με τον Σουλτάνο, με τον Γερμανό κατακτητή και με την Αμερικανόφερτη χούντα. Είναι οι ίδιοι που ο Κολοκοτρώνης αποκαλούσε «προσκυνημένους», είναι οι ίδιοι που ο Βελουχιώτης αποκαλούσε «δοσίλογους», είναι οι ίδιοι που οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου αποκαλούσαν «βασανιστές». Σήμερα γνωρίζουμε καλά ποιοι είναι οι ιδεολογικοί τους απόγονοι και ποιος είναι ο ρόλος τους.
Εμείς, λέμε ότι η ιστορία θα δικαιώσει ξανά τους τρελούς και τους ονειροπόλους! Εμπνεόμενοι από την ιστορία αυτού του τόπου, τιμάμε τους αγωνιστές με αγώνες ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό που θέλουν να μας επιβάλουν. Αρνούμαστε να δεχτούμε ότι θα ζήσουμε σαν νέοι ραγιάδες, με το φόβο και τη μιζέρια της κρίσης. Δηλώνουμε ότι θα σταθούμε εμπόδιο σε οποιονδήποτε χειροτερεύει τους όρους της ζωής μας και καλούμε όλη την Παριανή κοινωνία να βρεθούμε μαζί σε αυτόν τον αγώνα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου